Τελευταία μέρα του χρόνου…

Αφήνοντας το 2014, πάμπολλες σκέψεις στριμώχνονται στο νου σ ένα πρόχειρο ζύγισμα των όμορφων, των ζόρικων  των σημαντικών εμπειριών τη χρονιά που φεύγει.  Απ όλα είχε ο μπαξές! Ευτυχώς ! Γιατί μέσα από όλα μαθαίνουμε και γινόμαστε πιο δυνατοί!

Έρχονται Χριστούγεννα…

Απουσία αρκετών ημερών από το blog, ιδού ένα σύντομος απολογισμός: 

Τούτες τις τελευταίες δέκα μέρες, εκτός από ένα ταξιδάκι στην Κορυτσά μ αγαπημένα πρόσωπα και μια γλυκειά διάθεση,  ο χρόνος κι η ενέργεια διοχετεύονται σε άλλου τύπου ενέργειες και τρόπους επικοινωνίας . Λίγο συναισθηματικά φορτισμένη, λίγο αλλοπαρμένη τολμηρή και τρελλούτσικη, λίγο μελαγχολική…

Το πολιτικό σκηνικο; Ακατάσχετη προεδρολογία και παντί τρόπω εκμετάλλευσή της, απόπειρες δωροδοκίας βουλευτών, αισχρή τηλεοπτική χειραγώγηση, απόπειρα να ξεπουληθούν μαζί με όλα τα άλλα και τα δάση μας … κάθε μέρα παραφυλάει και μια ολέθρια απόφαση-ψήφιση… σε τι να πρωτοαντισταθείς..;

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα καλοδέχτηκα μ ανείπωτη χαρά τον φοιτητή γυιό μου, απλώνω και μαζεύω μπουγάδες, ψωνίζω για τα βαφτιστήρια, συμμετέχω σε δράσεις  αλληλεγγύης, μαγειρεύω , ανησυχώ, αγωνιώ , ονειρεύομαι, προσδοκώ…

Καλή βδομάδα, καλές γιορτές!

συνοπτικό ημερολόγιο παρελθούσης εβδομάδας...

Χάθηκα τούτες τις μέρες ανάμεσα σε ρουτινιάρικες ενέργειες, σε κλίμα απογοήτευσης και ανησυχίας για όσα συντελούνταν όλες αυτές τις μέρες (προβοκατόρικες κινήσεις σε βάρος της πορείας στην Τσιμισκή για τον Αλέξη, αγωνία και στη συνέχεια ανακούφιση για τη ζωή του Ρωμανού). Μαζικές οικονομικές απώλειες πολλών ειδών αλλά και μικρά ελπιδοφόρα σπαράγματα τιμιότητας (παραδίδονται ακόμη και εν καιρώ κρίσης χαμένα πορτοφόλια...)
Ασταμάτητες βροχές αλλά κι άλλες καταιγίδες κι ανεμοθύελλες του μυαλού και της ψυχής που αφέθηκα και με παρασύρανε στη δίνη τους…

Πλησιάζουν Χριστούγεννα…

Στολίσαμε το δέντρο…

Μπήκε ο Δεκέμβρης και … η ζωή του κρατούμενου απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού σε κίνδυνο, εκδηλώσεις αλληλεγγύης αλλά και  συγκρούσεις, δακρυγόνα κι οδοφράγματα στα Εξάρχεια.  Οι Σύροι άστεγοι πρόσφυγες κλείνουν μια εβδομάδα στο Σύνταγμα. ..Νέες μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις ορίων ηλικίας… το mail της τρόικα...

Η έφηβη κόρη μου, μου ζήτησε να στολίσουμε το δέντρο και δεν θέλησα να της χαλάσω το χατίρι. Κατεβάσαμε απ το πατάρι τις κούτες με τα στολίδια,  τα απλώσαμε  σε ομαδούλες εδώ οι αγγέλλοι, δίπλα οι μικρές μπάλες πιο εκεί οι μεγάλες …  Έπειτα το καθένα βρήκε τη θέση του στα κλαδιά του ψεύτικου (οικολογική συνείδηση) δέντρου. Να θυμηθούμε και τα χρωματιστά λαμπιόνια…
Πειράζει που το θέλω το παραμυθένιο στοιχείο των Χριστουγέννων στη ζωή μας; Πειράζει που κάθε φορά το χαίρομαι όσο ,ίσως και λίγο παραπάνω,  από την κόρη μου;

Κάθε φορά που κοιτάζω το στολισμένο δέντρο σκέφτομαι πως είμαι τυχερή γι αυτά που έχω αλλά κάθε φορά αυτό το χρωματιστό δεντράκι μου φέρνει στο νου κι όσους δεν έχουν ούτε τα βασικά για να επιβιώσουν… Μπορεί όλα γύρω να είναι απαισιόδοξα και προβληματικά μα πάντα υπάρχουν τρόποι μικροί αλλά σημαντικοί να αντιστεκόμαστε… Να μην ξεχάσω να ετοιμάσω το δεματάκι αλληλεγγύης  με φάρμακα για το Κομπάνι … λήγει η προθεσμία σε λίγες μέρες…

Πρωινό Σαββάτου…

Μια παλιά υγρή και μελαγχολική  φωτό για σήμερα.
Ψώνια, λίγη καθαριότητα,  ένα ενδιαφέρον  πολιτικό άρθρο  και ένα καθηλωτικό φιλμάκι για την 3^η συμφωνία του Gorecki “Sorrowful Songs” (να που κι εμάς τους  αδαείς της κλασσικής μας αγγίζουν τέτοια μουσικά έργα…)  στο FB. Οι δικοί μου ζήτησαν να τους μαγειρέψω μακαρονάδα με σάλτσα βασιλικού για σήμερα (ευκολάκι, τρίβω τα χέρια μου γιατί θα περισσέψει λίγος χρόνος να ξαναπαίξω στο laptop με κείνο το portfolio που όλο ράβω και ξηλώνω…) και την άλλη στιγμή α… τι ωραία που στάθηκε η σιλουέτα  της δεκαοκτούρας στη  κουρτίνα, να προλάβω να κάνω κλικ …
Συνεννοήσεις για τη βραδινή θεατρική παράσταση που θα δούμε  απόψε… μεσημέριασε κιόλας. Πως περνά ή ώρα το πρωινό Σαββάτου..!

Δελτίο πορειών:

27 Νοέμβρη 2014

Μέρα υγρή και κρύα (Σαλονικιώτικος χειμώνας καταφθάνει) που ωστόσο δεν εμπόδισε ένα μεγάλο πλήθος να συγκεντρωθούμε και να πραγματοποιήσουμε πορεία από το Εργατικό Κέντρο ως το Υπουργείο κατά τη σημερινή Πανεργατική Απεργία ενάντια στη μνημονιακή πολιτική και τις επιπτώσεις της στους εργαζόμενους.  Και φυσικά σήμερα που δεν υπήρχε προκλητική παρουσία αστυνομικής δύναμης δεν υπήρξαν και εντάσεις και όλα κύλησαν ομαλά (…)

 

  

Σκωτσέζικο ντους…

Έξω μια υπέροχη δροσερή λιακάδα!
Ανοίγεις το ραδιόφωνο κι ακούς πολιτικά σχόλια και προβλέψεις για τα επόμενα μέτρα-επιταγές της Τρόικα- και νιώθεις ένα σφύξιμο στο στομάχι. Σου έρχονται εικόνες και σκέψεις από την ταινία που είδες χθές («2 μέρες, 1 νύχτα» των αδελφών Νταρντέν) και συλλογιέσαι πως σε αυτό το λούκι της κρίσης σαν κι εμάς είναι κι άλλοι πολλοί, χιλιάδες, σε διάφορες γωνιές της Ευρώπης αλλά αυτό αντί να σε  κάνει να νιώσεις καλύτερα σε αποκαρδιώνει γιατί αντιλαμβάνεσαι τη σοβαρότητα της κατάστασης. Τουλάχιστον η ταινία περνούσε το σωστό μήνυμα...  Έπειτα ανοίγεις το FB και βλέπεις μια όμορφη φωτογραφία που σε συγκινεί και στανιάρεις , ύστερα ακούς ένα ωραίο κομμάτι που ανέβασε ο τάδε και φτιάχνεσαι. Μετά πέφτεις πάνω στην ανάρτηση της ΕΡΤ  Open για τη ρίψη τόνων δακρυγόνων στις Σκουριές εχθές και αγανακτείς…
Κι η μέρα κυλάει κάπως έτσι, σα σκωτσέζικο ντούς…

Καλή βδομάδα!

Προχωρημένος Νοέμβρης! 
Σκάνδαλο με ιδιωτικές εταιρίες ενέργειας με μεθόδους μαφίας, επιθέσεις ΜΑΤ εναντίον μαθητών, καταλήψεις φοιτητών ...
Κι από χθες φύσηξε βαρδάρης και καθάρισε η πόλη..!
Έχουμε Σαββατοκύριακο μπροστά μας με αρκετές ενδιαφέρουσες ταινίες αλλά και θεατρικές παραστάσεις κι ένα αφιέρωμα στον Ισπανικό Κινηματογράφο στην Ταινιοθήκη, στο λιμάνι.
Μα και στο σπίτι να μείνουμε να χουχουλιάσουμε, να διαβάσουμε, να ακούσουμε μουσικές, να ...κυνηγήσουμε το παιχνιδιάρικο φως που φλερτάρει με τους τοίχους και τα αντικείμενα...!

 

Κυριακάτικη εκδρομή

Ευτυχώς που υπάρχουν στη ζωή μου μικρές αλλά τόσο σημαντικές οάσεις, όπως η φωτογραφική μας ομάδα (κλικ-ers)!
Η ημερήσια φωτογραφική μας εκδρομή την περασμένη Κυριακή, ήταν μια γερή ένεση δύναμης δημιουργίας και αισιοδοξίας!
Η ευεργετική επαφή μας με τη φύση, η αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα, το χιούμορ και η έμπνευση για δημιουργία, ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν σ αυτή την συνεύρεση. Όσο για τη φωτογραφική σοδειά μας, κάποιες φωτογραφίες κυκλοφορούν ήδη στις διαδικτυακές κοινότητες, κάποιες περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να ξετσουμίσουν ..!

Σχετικά με την χτεσινή επέτειο του Πολυτεχνείου …

Σαν δημοκράτης πολίτης αυτής της χώρας,  όπως κάθε χρόνο, πολύ περισσότερο εφέτος με την απαράδεκτη κυβερνητική καταστολή των δικαιωμάτων του φοιτητικού κινήματος , βρέθηκα κι εγώ στην πορεία μνήμης και τιμής της 17 Νοέμβρη στην πόλη μου.

Σαν φιλήσυχη πολίτις πορεύτηκα δίχως να είμαι οπλισμένη και δίχως την παραμικρή διάθεση να προκαλέσω επεισόδια ή να καταστώ επικίνδυνη για τους συμπολίτες μου.

Το δημοκρατικό μου δικαίωμα να παίρνω μέρος σε μια συμβολική, φιλήσυχη πορεία δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα όταν βρεθήκαμε το πορευόμενο πλήθος να συνοδευόμαστε ως άλλοι εγκληματίες, αριστερά και δεξιά εκατέρωθεν, από ισχυρές δυνάμεις ΜΑΤ σε πλήρη εξάρτηση (βλ. μασκοφόρο Μπαλούρδο) όχι μόνο  έτοιμοι αλλά με πρόθεση να προκαλέσουν επεισόδια για να δικαιολογήσουν την επέμβασή τους και την αδικαιολόγητη χρήση χημικών.

Ήταν ζήτημα λίγων λεπτών να δημιουργηθεί ένταση ανάμεσα σε 1-2 διαδηλωτές και  τους ετοιμοπόλεμους ματσό ΜΑΤατζήδες.  Και φυσικά το γεγονός ότι το είδα να συμβαίνει μπροστά μου σημαίνει ότι δέχθηκα ρίψη δακρυγόνων. Και δεν ξέρω αν ήταν τα χημικά ή  το άδικο που μου δημιούργησαν έντονη αίσθηση πνιγμού...

Τέτοιες  τακτικές το μόνο που μπορούν να επιτύχουν είναι η αγανάκτηση των πολιτών και η ενδυνάμωση της αγωνιστικής τους διάθεσης.

Νοέμβρης 2014

Ζούμε  μια περίοδο απίστευτης  πολιτικής ασυδοσίας και ξέφρενου αυταρχισμού, όπου,  με τον πιο προκλητικό τρόπο,  «εξόφθαλμα ένοχοι» υπέρμαχοι του ρατσισμού Χραυσαυγίτες  αθωώνονται,  οι κυβερνώντες κάνουν τα πάντα για να υποβαθμίζει τo βιοτικό επίπεδο των πολλών, των αδυνάτων, ενώ υπερασπίζεται με όλους του τρόπους τα συμφέροντα των λίγων και διαλύει ό, τι απέμεινε τις κοινωνικές δομές …
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου σημαδεύεται από μια άνευ προηγουμένου καταστολή του φοιτητικού κινήματος -σε μια χρονική στιγμή που η δημόσια παιδεία  διαλύεται-  με «στημένες εντάσεις» και φασιστικά αυταρχικές και αντισυνταγματικές ενέργειες.

Πάντα υπάρχουν τρόποι να αντιδράσουμε! Ας αναλογισθεί ο καθένας πως..!

Με συμμετοχή σε συλλογικότητες αντίστασης, αλληλεγγύης , και δημιουργίας; Μέσα από τη τέχνη;

Υπάρχει δρόμος…

άλλο ένα φεστιβάλ κινηματογράφου έριξε τις αυλαίες του...

Άλλο ένα φεστιβάλ κινηματογράφου έριξε τις αυλαίες του χθές (πολύ κλισέ έκφραση) και μου άφησε σκέψεις και συναισθήματα που αυτή τη στιγμή μοιράζομαι μαζί σας .

Σαν Θεσσαλονικιά και σινεφίλ που σέβεται τον εαυτό της , για άλλο ένα δεκαήμερο πήρα δυστυχώς μόνο τζούρες (10 ταινίες ) από καλό, παγκόσμιο σινεμά, βίωσα τη γνώριμη ατμόσφαιρα και συνάντησα τους συνήθεις υπόπτους:

 τον σαλεπιτζή στην είσοδο του Λιμανιού, τον Orhan πανταχού παρών με τη φωτογραφική μηχανή του, τους  χαμογελαστούς  κι ευγενικούς εθελοντές, τους σινεφίλ που δεν γνωρίζω προσωπικά αλλά ανταλλάσουμε χαμόγελα και ερωτήσεις του στυλ «είδες κάτι καλό;» καθώς συναντιόμαστε κάθε χρόνο εκεί ε, και κάπου-κάπου και κάποιον σκηνοθέτη ή ηθοποιό στους χώρους αναμονής ή στις γωνιές café. Από φωτογραφικής άποψης ξεχώρισα 2 ταινίες την Ρωσσική «Οι άγγελοι της επανάστασης» του Alexey Fedorchenko (έγχρωμη) και την Εσθονική «Πλευρικοί άνεμοι» του Martti Helde (ασπρόμαυρη) τις οποίες σας συνιστώ. Πολλές οι καλές ταινίες που δεν είδα (αυτό το μόνιμο απωθημένο μου να θέλω και να μπορώ να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο φεστιβάλ…) Ελπίζω κάποιες απ αυτές να τις δούμε τον χειμώνα στις αίθουσες.

Και του χρόνου! 

Όταν το φως συνάντησε το γυαλί... (συνέβησαν θαύματα στο τοίχο..!)

Οχτωβριανά…

Συνεχίζουμε να ζούμε  καθημερινά την  πολιτική αθλιότητα (πολιτικά ψέματα υποκρισίες , πολιτική εκμετάλλευση της πολιτιστικής μας  κληρονομιάς,  συνεχιζόμενες  φορολογικές επιβαρύνσεις  αλλά και μισθολογικές περικοπές  των εργαζομένων, ισοπέδωση των κοινωνικών δομών,  όλα ξεδιάντροπα   βαπτισμένα «αρχή εξόδου από την κρίση» και «ανάπτυξη»

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι καλές φθινοπωρινές στιγμές όπως  η πολυπληθής και γεμάτη παλμό συναυλία αλληλεγγύης υπέρ του Κοινωνικού Ιατρείου  με Θανάση και Χαρούλη στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά, τα γενέθλια της καρντασίνας μου, τα  καινούργια φθινοπωρινά ξεκινήματα  με νέους στόχους και  δράσεις σε ομάδες και λέσχες φωτογραφίας,    η αναμενόμενη έκδοση του πρώτου φωτογραφικού βιβλίου του Πέτρου Κοτζαμπάση «Εμμονές»: https://www.facebook.com/ObsessionsBook/photos_stream οι  καλές ταινίες της καινούργιας σεζόν (έφτιαξα τη μικρή μου λίστα μ αυτές που είδα αλλά κι εκείνες που θα δω…) οι εκδηλώσεις και παραστάσεις  των Δημητρίων, οι εκθέσεις φωτογραφίας, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου που φέτος ξεκινά πιο νωρίς, την τελευταία μέρα τρέχοντος μηνός…

Οι καινούργιες αρχές, οι δράσεις, οι αγωνίες μπερδεύονται γλυκά με την ‘Αγια Καθημερινότητα σ έναν δροσερό, γνήσια φθινοπωρινό Οχτώβρη…

Μια ακόμη αξιόλογη συνέντευξη του Θανάση Παπακωνσταντίνου, αυτή τη φορά  "στο κόκκινο"

Ακούστε: εδώ

κι αν είμαι νοσταλγική, μη με φοβάσαι...

Αφήνοντας το νησί...

 

 

 

Απολογισμός Σεπτέμβρη…

Τα συνεχή δελτία απώλειας ανθρώπινων ψυχών σε εστίες πολέμου στη Γάζα, την Ουκρανία,  την Συρία και αλλού είναι καθημερινά, ο πρωθυπουργός ξερνάει ψεύτικες εξαγγελίες στην θωρακισμένη ΔΕΘ,  η απαράδεκτη πολιτική εκμετάλλευση της εκσκαφής των καρυάτιδων της Αμφίπολης, το άνοιγμα των σχολείων με προβλήματα, οι περιβόητες και αμφιλεγόμενες αξιολογήσεις, ο  ΕΝΦΙΑ, η ακατάπαυστη χειραγώγηση μας μέσα από τα ΜΜΕ...

Κι όσο για τα προσωπικά, ενώ περίμενα πως τούτο το φθινόπωρο οι μόνες έννοιες μου θα ήταν τα σχολικο-φοιτητικά ζητήματα των παιδιών μου αλλά και το πως θα αποδώσω φωτογραφικά μια- δυό ιδέες που είχα…, μου πρόκυψε αλλιώτικος, έντονος και ζόρικος  Σεπτέμβρης!   Με επιτυχίες και χαρές,  με ανατροπές, περιπέτειες και φόβους  για αγαπημένα  πρόσωπα, με  αγωνίες αλλά και καινούργια ξεκινήματα. 

Κι αφού τα πιο δύσκολα πέρασαν, προσπαθώ να συνηθίσω την καινούργια μου ιδιότητα της μητέρας φοιτητή σε μακρινό νησί. Η εγκατάστασή του εκεί μου έδωσε ταλαιπωρία και  ποδαρόδρομο για αναζήτηση στέγης, κούραση  και διαπιστώσεις για την απανταχού εν Ελλάδι αλλοτρίωση της συνείδησης  των κατοίκων αυτής της χώρας, την κατάπτωση των ηθικών αξιών στο όνομα του νεοπλουτισμού, της ανάπτυξης αλλά κυρίως στο βωμό της αισχροκέρδειας.

Ωστόσο τις μέρες που περιπλανιόμουν στο νησί, έπεσα πάνω σε όμορφα παλιά κτίσματα με έντονα τα ίχνη των διαφορετικών πολιτισμών που συνυπήρξαν στον τόπο, αλλά και σε πολλές γωνιές κι αυλίτσες με αροκάριες και ιβίσκους, μπουκαμβίλιες και γιασεμιά,  που ευφράναν τις αισθήσεις και μαλάκωσαν τον θυμό, λείαναν την απογοήτευσή μου από την ασκήμια, το κιτς, τις αρπαχτές.

Και ευτυχώς συνάντησα κι ανθρώπους αληθινούς (την Ουκρανή πωλήτρια Γιούλια παντρεμένη και με ένα 20χρονο γυιό, την φιλόξενη Ειρήνη τη Σαλονικιά με το καφέ-μεζεδωπολείο «Φωνόγραφος», τον Πέτρο στον «Αραμπά» του με τους ωραίους μεζέδες και τον καλό λόγο στα χείλη, την εξυπηρετική μεσίτρια Νικολίνα κ.ά.) που με την κατανόηση, τον αυθορμητισμό και την ζεστασιά τους, γλύκαναν την ψυχή μου κι άνοιξαν τα μάτια μου καθώς ανακάλυψα όμορφες γωνιές, εστίες αντίστασης πολιτισμικής και πολιτικής...

 Ίσως τελικά να υπάρχει ελπίδα..;

 

 

το φως του Σεπτέμβρη τρυπώνει απ το στόρι...

φως ξανά...

Λεπτές ισορροπίες

 

Φτάνουν μόνο λίγα 24ωρα για να συμβούν ανατροπές στη ζωή μας που θέλουν να μας θυμίσουν πόσο θνητοί και ευάλωτοι είμαστε, πόσο λεπτές είναι οι ισορροπίες που αφορούν την υγεία, την ευδαιμονία μας, αλλά και την αλαζονεία και ματαιοδοξία μας ... Χρειάζεται κάποιος που αγαπάς να αφαιρέσει κάτι απ το σώμα του και να συναισθανθείς τον αιώνιο φόβο του θανάτου για να μπεις στον κόπο να σκεφτείς πως ίσως οι προτεραιότητές σου χρειάζονται επαναπροσδιορισμό...

Καλό Φθινόπωρο!

Και το πλοίο φεύγει...

Εναρμόνιση...

Τρέξε Ν...ιότη , τρέξε..!

"Γιορτάζοντας το καλοκαιράκι..!"

Απογευματινό μπάνιο στον Άγιο Ηλία... 

 

 

 

Είχα την τύχη να είμαι κι εγώ εκεί:

Την Τρίτη 12 Αυγούστου 2014 προβλήθηκε στην πλατεία του χωριού Διάσελλα Ολυμπίας η ταινία "Ψύλλος'' του Δημήτρη Σπύρου, 25 χρόνια μετά το γύρισμά της στο παραπάνω χωριό. Περισσότερα : εδώ  αλλά   και εδώ

 

μικροί καλοκαιρινοί θησαυροί...

Επιτέλους, σε τόπο ηρεμίας αγαπημένο, "αποστασιοποιημένη;" από προβλήματα, κρίσεις, ένοιες, άγχη, προσπαθώ να θυμηθώ την ομορφιά της θέας της θάλασσας όπως την έβλεπα με τα παιδικά μου μάτια...

 

Φύγαμε...!

Καλό μήνα..!

Της ζέστης ημέρες...

"Gazernica"

Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου τούτες τις μέρες:

*κάθε μία ώρα σκοτώνεται ένα παιδί στην Παλαιστίνη...
*αεροπλάνα καταρρίπτονται και ψυχές χάνονται...
*παραπληγική 56χρονη πεθαίνει γιατί η ΔΕΗ της κατεβάζει τον διακόπτη...
*...................................................................................................................,
συγχωρέστε με, μα δεν βρίσκω κάποια φωτογραφία μου να αναρτήσω...

Θα καταφύγω για άλλη μια φορά στην πιο πρόσφατη φωτογραφία που ανάρτησε ο: plasticobilism.blogspot.gr για τη σφαγή των άμαχων στην Παλαιστίνη, εμπνευσμένη από την Γκουέρνικα του Πικάσο.
                                 
                   

                        (Original playmobil photo by Richard Unglik.)








 

                                   

Έγκλημα στη Γάζα:
Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί παγιδευμένων άμαχων. Βομβάρδισαν ακόμη και νοσοκομείο..! 
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί video με Ισραηλινό σκοπευτή να σκοτώνει τραυματισμένο πολίτη στα ερείπια:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=sBakqLUBWP0

Σχετικός σχολιασμός από plasticobilism.blogspot.gr :


                                           "Gaza"
   

 

                                             "Σταματήστε αυτό τον κόσμο, να κατέβω"

 

Λόγω της ημέρας, αναδημοσίευση σταθερά από το αγαπημένο blog: plasticobilism.blogspot.gr

 

" Zamai"

 

         

το πολλαπλό σου είδωλο...

ταξιδεύοντας σε άλλη διάσταση...

40 ταινίες σχετικές με τη φωτογραφία!!!

http://resourcemagonline.com/2014/07/40-movies-about-photography/  


"Κωφοί και ακούοντες εν δράσει"
Περισσότερα εδώ

παρελθόν και παρόν στη Σπιναλόγκα...

Μερικά μουσικά vide-άκια που βρήκα στο Υou Τube και το άκουσμά τους μου άρεσε...:

Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου "Black Heart":

https://www.youtube.com/watch?v=vsNcm5hAkuU 

ZAZ - "Dans ma rue" acoustique (Edith Piaf cover)
https://www.youtube.com/watch?v=MOk5yYLAQvU 

Ηλιοδρόμιο: "Θα'ρθεις αργά"

https://www.youtube.com/watch?v=RMU7uRoS-ek

Κοινοποίηση από τις πρόσφατες επίκαιρες, εύστοχες και δυνατές αναρτήσεις του αγαπημένου πια blog plasticobilism που τόσο με εκφράζουν..:

"Θεάματα παντού, άρτος πουθενά.."

"Will we?"

                                             " Πως να κρυφτείς απ τα παιδιά..;"

Μάτια γυναικών-ηρωίδων της καθημερινότητας, ταξιδεύουν σ όλο τον κόσμο..!

Ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό project του JR Artist (που συνηθίζει να στήνει τις κοινωνικού περιεχομένου θεματικές του  με γιγάντιες φωτογραφίες) φόρος τιμής στις γυναίκες θύματα του  πολέμου, των βιασμών, των πολιτικών και θρησκευτικών εγκλημάτων....

http://www.huffingtonpost.com/2014/07/14/jr-women-are-heroes_n_5579086.html
 

μεταναστών γολγοθάδες... να σβήσουμε τα σύνορα, φυσικά και κοινωνικά

 

 

17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης

Στρατόπεδο Παύλου Μελά, 4, 5 και 6 Ιούλη 2014

Δείτε περισσότερα: 

http://www.avgi.gr/article/3236450/17o-antiratsistiko-festibal-koinonikis-allilegguis-thessalonikis

 

Ταξειδιωτικαί εντυπώσεις...

                      Μια ακατέργαστα όμορφη γωνιά της Θρακικής γης που με την απλότητα
                            και την ενέργειά της μ έκανε να νιώσω ηρεμία και πληρότητα...

Κομοτηνή: Ένας τόπος με ιδιαιτερότητες που χρήζουν παρατήρηση, μελέτη και που μόνο αν βουτήξεις μέσα της κι αφεθείς, μπορεί ίσως, να την κατανοήσεις βαθύτερα...  

Κι η αντίπερα όχθη...;

I see summer holidays everywhere..!