Σκωτσέζικο ντους…

Έξω μια υπέροχη δροσερή λιακάδα!
Ανοίγεις το ραδιόφωνο κι ακούς πολιτικά σχόλια και προβλέψεις για τα επόμενα μέτρα-επιταγές της Τρόικα- και νιώθεις ένα σφύξιμο στο στομάχι. Σου έρχονται εικόνες και σκέψεις από την ταινία που είδες χθές («2 μέρες, 1 νύχτα» των αδελφών Νταρντέν) και συλλογιέσαι πως σε αυτό το λούκι της κρίσης σαν κι εμάς είναι κι άλλοι πολλοί, χιλιάδες, σε διάφορες γωνιές της Ευρώπης αλλά αυτό αντί να σε  κάνει να νιώσεις καλύτερα σε αποκαρδιώνει γιατί αντιλαμβάνεσαι τη σοβαρότητα της κατάστασης. Τουλάχιστον η ταινία περνούσε το σωστό μήνυμα...  Έπειτα ανοίγεις το FB και βλέπεις μια όμορφη φωτογραφία που σε συγκινεί και στανιάρεις , ύστερα ακούς ένα ωραίο κομμάτι που ανέβασε ο τάδε και φτιάχνεσαι. Μετά πέφτεις πάνω στην ανάρτηση της ΕΡΤ  Open για τη ρίψη τόνων δακρυγόνων στις Σκουριές εχθές και αγανακτείς…
Κι η μέρα κυλάει κάπως έτσι, σα σκωτσέζικο ντούς…

Καλή βδομάδα!