Άλλο ένα φεστιβάλ κινηματογράφου έριξε τις αυλαίες του χθές
(πολύ κλισέ έκφραση) και μου άφησε σκέψεις και συναισθήματα που αυτή τη στιγμή
μοιράζομαι μαζί σας .
Σαν Θεσσαλονικιά και σινεφίλ που σέβεται τον εαυτό της , για
άλλο ένα δεκαήμερο πήρα δυστυχώς μόνο τζούρες (10 ταινίες ) από καλό, παγκόσμιο
σινεμά, βίωσα τη γνώριμη ατμόσφαιρα και συνάντησα τους συνήθεις υπόπτους:
τον σαλεπιτζή στην
είσοδο του Λιμανιού, τον Orhan πανταχού παρών με τη φωτογραφική μηχανή του, τους χαμογελαστούς
κι ευγενικούς εθελοντές, τους σινεφίλ που δεν γνωρίζω προσωπικά αλλά
ανταλλάσουμε χαμόγελα και ερωτήσεις του στυλ «είδες κάτι καλό;» καθώς
συναντιόμαστε κάθε χρόνο εκεί ε, και κάπου-κάπου και κάποιον σκηνοθέτη ή
ηθοποιό στους χώρους αναμονής ή στις γωνιές café. Από φωτογραφικής άποψης ξεχώρισα 2 ταινίες την Ρωσσική «Οι
άγγελοι της επανάστασης» του Alexey Fedorchenko
(έγχρωμη) και την Εσθονική «Πλευρικοί άνεμοι» του Martti Helde (ασπρόμαυρη) τις οποίες
σας συνιστώ. Πολλές οι καλές ταινίες που δεν είδα (αυτό το μόνιμο απωθημένο μου
να θέλω και να μπορώ να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο φεστιβάλ…) Ελπίζω
κάποιες απ αυτές να τις δούμε τον χειμώνα στις αίθουσες.
Και του χρόνου! 
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου